माघ २९, काठमाडौं । राजनीतिक सङ्क्रमण लम्बिँदै गए पनि सबैभन्दा बढी सुधारको आवश्यकता भएको क्षेत्रका रूपमा शिक्षा देखिएको छ । राष्ट्रिय व्यावसायिक पहल (एनबीआई)ले दक्षिण एशिया उद्यमशीलता विकास सहुलियत (एसडीईएफ) र अन्तरराष्ट्रिय वित्त निगम (आईएफसी)को सहयोगमा गरेको राष्ट्रव्यापी ‘सरोकारवालाहरूको अवधारणा सर्वेक्षण’ले शिक्षा, कृषि र राजनीति सबैभन्दा बढी सुधार आवश्यक रहेका क्षेत्र भएको निष्कर्ष निकालेको हो । सर्वेक्षणले सुधारको आवश्यकता भएका भनी पहिचान गरेका १३ क्षेत्रमध्ये शिक्षा, कृषि र राजनीति सबैभन्दा अगाडि छन् ।
अध्ययनमा सहभागीमध्ये ४९ प्रतिशतले शिक्षामा तत्काल सुधारको आवश्यकता भएको बताएका छन् । शिक्षा सम्पूर्ण विकासको आधार भएकाले पहिला त्यसमै सुधार आउनुपर्ने उनीहरूको धारणा छ । शिक्षामा सबैभन्दा बढी सुधारको आवश्यकता देख्नेमा विचार निर्माताहरू छन् । उनीहरूमध्ये ५८ प्रतिशतले अन्य क्षेत्रको तुलनामा शिक्षामा परिवर्तनको आवश्यकता औंल्याएका हुन् । श्रमिकको ४२ प्रतिशतले मात्र परिवर्तन चाहिने बताइएको छ । कृषिमा सुधारको आवश्यकता देख्नेहरू ४७ प्रतिशत छन् भने राजनीतिमा सुधार चाहिएको बताउनेहरू ४५ प्रतिशत रहेको अध्ययनको निष्कर्ष छ ।
सर्वेक्षणले भ्रष्टाचार, उद्योग र पूर्वाधारमा पनि सुधार बढी आवश्यक रहेको देखाएको छ । अध्ययनमा सहभागीमध्ये ३३ प्रतिशतले भ्रष्टाचार निवारणका लागि तत्काल कदम चाल्नुपर्ने बताएका छन् भने व्यापार तथा उद्योगमा २१ र पूर्वाधारमा १९ प्रतिशतले सुधार चाहेका छन् । श्रमक्षेत्रको सुधार पहिले भन्नेहरू १९ प्रतिशत छन् । तर, त्यसमा श्रमिकको हिस्सा निकै ठूलो छ । अध्ययनमा सहभागी विचार निर्माताको ८ र व्यवसायीको ९ प्रतिशतले मात्र श्रमक्षेत्रमा सुधार चाहिएको बताएकोमा श्रमिकको ४० प्रतिशतले यस्तो सुधार बढी आवश्यक रहेको औंल्याएको अध्ययनमा उल्लेख छ ।
सर्वेक्षणले वित्तीय क्षेत्रलाई सबैभन्दा विश्वसनीय मानेको छ । त्यसैले यस क्षेत्रमा सुधारको आवश्यकता देख्नेहरू निकै कम छन् । जम्मा ५ प्रतिशतले यस क्षेत्रमा पनि सुधारको आवश्यकता रहेको बताएका छन् । ६ प्रतिशतले विशेष आर्थिक क्षेत्र (सेज)मा पनि सुधार चाहिएको बताएका छन् । सर्वेक्षणले व्यावसायिक नीति, स्वदेशी तथा विदेशी लगानी, संविधान र अपराध तथा आतङ्कवादजस्ता क्षेत्रहरूमा पनि उचित ध्यान जानुपर्नेतर्फ औंल्याएको छ ।
नेपालको व्यावसायिक क्षेत्रमा सुधारको आवश्यकता भएका क्षेत्रहरूको पहिचानका लागि सर्वेक्षण गरिएको आईएफसीले बताएको छ । पूर्वाञ्चलबाट विराटनगर र भद्रपुर, मध्यमाञ्चलबाट काठमाडौं, भरतपुर र हेटौंडा, पश्चिमाञ्चलबाट पोखरा र भैरहवा, मध्यपश्चिमाञ्चलबाट नेपालगञ्ज र सुदूरपश्चिमाञ्चलबाट धनगढी गरी पाँचै विकासक्षेत्रका ९ शहरमा सर्वेक्षण गरिएको थियो । यी स्थानबाट सम्भाव्य नमूना छनोटका आधारमा १ हजार जनालाई छनोट गरिएको थियो, जसमा ४ सय व्यवसायी, ४ सय विचार निर्माता र २ सय श्रमिक समावेश थिए ।
February 12, 2013 Published in Aarthik Abhiyan Daily
अध्ययनमा सहभागीमध्ये ४९ प्रतिशतले शिक्षामा तत्काल सुधारको आवश्यकता भएको बताएका छन् । शिक्षा सम्पूर्ण विकासको आधार भएकाले पहिला त्यसमै सुधार आउनुपर्ने उनीहरूको धारणा छ । शिक्षामा सबैभन्दा बढी सुधारको आवश्यकता देख्नेमा विचार निर्माताहरू छन् । उनीहरूमध्ये ५८ प्रतिशतले अन्य क्षेत्रको तुलनामा शिक्षामा परिवर्तनको आवश्यकता औंल्याएका हुन् । श्रमिकको ४२ प्रतिशतले मात्र परिवर्तन चाहिने बताइएको छ । कृषिमा सुधारको आवश्यकता देख्नेहरू ४७ प्रतिशत छन् भने राजनीतिमा सुधार चाहिएको बताउनेहरू ४५ प्रतिशत रहेको अध्ययनको निष्कर्ष छ ।
सर्वेक्षणले भ्रष्टाचार, उद्योग र पूर्वाधारमा पनि सुधार बढी आवश्यक रहेको देखाएको छ । अध्ययनमा सहभागीमध्ये ३३ प्रतिशतले भ्रष्टाचार निवारणका लागि तत्काल कदम चाल्नुपर्ने बताएका छन् भने व्यापार तथा उद्योगमा २१ र पूर्वाधारमा १९ प्रतिशतले सुधार चाहेका छन् । श्रमक्षेत्रको सुधार पहिले भन्नेहरू १९ प्रतिशत छन् । तर, त्यसमा श्रमिकको हिस्सा निकै ठूलो छ । अध्ययनमा सहभागी विचार निर्माताको ८ र व्यवसायीको ९ प्रतिशतले मात्र श्रमक्षेत्रमा सुधार चाहिएको बताएकोमा श्रमिकको ४० प्रतिशतले यस्तो सुधार बढी आवश्यक रहेको औंल्याएको अध्ययनमा उल्लेख छ ।
सर्वेक्षणले वित्तीय क्षेत्रलाई सबैभन्दा विश्वसनीय मानेको छ । त्यसैले यस क्षेत्रमा सुधारको आवश्यकता देख्नेहरू निकै कम छन् । जम्मा ५ प्रतिशतले यस क्षेत्रमा पनि सुधारको आवश्यकता रहेको बताएका छन् । ६ प्रतिशतले विशेष आर्थिक क्षेत्र (सेज)मा पनि सुधार चाहिएको बताएका छन् । सर्वेक्षणले व्यावसायिक नीति, स्वदेशी तथा विदेशी लगानी, संविधान र अपराध तथा आतङ्कवादजस्ता क्षेत्रहरूमा पनि उचित ध्यान जानुपर्नेतर्फ औंल्याएको छ ।
नेपालको व्यावसायिक क्षेत्रमा सुधारको आवश्यकता भएका क्षेत्रहरूको पहिचानका लागि सर्वेक्षण गरिएको आईएफसीले बताएको छ । पूर्वाञ्चलबाट विराटनगर र भद्रपुर, मध्यमाञ्चलबाट काठमाडौं, भरतपुर र हेटौंडा, पश्चिमाञ्चलबाट पोखरा र भैरहवा, मध्यपश्चिमाञ्चलबाट नेपालगञ्ज र सुदूरपश्चिमाञ्चलबाट धनगढी गरी पाँचै विकासक्षेत्रका ९ शहरमा सर्वेक्षण गरिएको थियो । यी स्थानबाट सम्भाव्य नमूना छनोटका आधारमा १ हजार जनालाई छनोट गरिएको थियो, जसमा ४ सय व्यवसायी, ४ सय विचार निर्माता र २ सय श्रमिक समावेश थिए ।
February 12, 2013 Published in Aarthik Abhiyan Daily
No comments:
Post a Comment