पुस १४, काठमाडौं । नेपाली चलचित्र तथा सङ्गीत क्षेत्रले ८६ प्रकारका समस्या भोगिरहेको पछिल्लो एक अध्ययनले देखाएको छ । केन्द्रीय तथ्याङ्क विभागले गत महीना सार्वजनिक गरेको चलचित्र तथा सङ्गीत गणना २०६८ का अनुसार सो क्षेत्रका व्यवसायीहरूले त्यति धेरै समस्या भोगेको बताएका हुन् ।
विगत केही वर्षदेखि ओरालो लाग्दै आएको चलचित्र तथा सङ्गीत व्यवसायलाई सबैभन्दा बढी लोडशेडिङले सताएको छ । अध्ययनमा सहभागी ५ सय ३० कम्पनीमध्ये २ सय ५५ ले लोडशेडिङलाई मुख्य समस्याका रूपमा उल्लेख गरेका छन् । गणनामा चलचित्र निर्माण, प्रोडक्शन, वितरण, प्रदर्शनदेखि टेलिभिजन कार्यक्रम निर्माण, विज्ञापन चलचित्र निर्माण, म्युजिक तथा म्युजिक भिडियो रेकर्डिङ र अन्य गरी आठ प्रकारका उद्योग समेटिएका थिए । गणनाअनुसार बजार अभाव र पाइरेसी क्रमशः दोस्रो र तेस्रो समस्याका रूपमा देखिएका छन् । कुल १ सय ८ कम्पनीले बजार अभाव र ७८ ले पाइरेसीलाई समस्या मानेका छन् । त्यसपछि अस्वस्थ प्रतिस्पर्धा, माग तथा दर्शक/स्रोताको कमी, बन्द हडताल, असुरक्षालगायतका समस्या रहेका छन् ।
दक्ष कलाकारको कमी, ढिलो रिलिज, नेपाली चलचित्र राम्रो हुँदैन भत्रे धारणाजस्ता कुराले नेपाली चलचित्रको व्यवसायमा नकारात्मक असर पारेको छ । त्यस्तै चलचित्र, चलचित्र निर्माता र कलाकार आदिको वर्गीकरण नहुनुलाई समस्या मान्ने पनि छन् । चलचित्र प्रदर्शनमा केबल टीभी र आलोपालो प्रणाली (क्यू सिष्टम) मात्र नभई गुण्डागर्दीलाई पनि समस्याका रूपमा उल्लेख गरिएको छ ।
१५ कम्पनीले चलचित्र प्रदर्शनमा गुण्डागर्दी चल्ने गुनासो गरेका छन् । टेलिभिजन तथा विज्ञापन फिल्म निर्माताहरूले मिडियाको दृष्टिकोण सङ्गीत क्षेत्रप्रति नकारात्मक भएको बताएका छन् । पाइरेसीले आक्रान्त सङ्गीत क्षेत्र सीआरबीटी (कलर्स रिङ ब्याक टोन) हाइकिङ, मेमोरी कार्ड तथा पेन ड्राइभको प्रयोगलगायतबाट पनि उत्तिकै पीडित बनेको अध्ययनमा उल्लेख छ ।
उपत्यकाकेन्द्रित बजार, बक्स अफिस प्रणाली लागू नहुनु, लगानी गरी नायक तथा कलाकार बन्नेले कथा तथा अन्य गुणस्तरमा ध्यान नदिनुजस्ता समस्याले नेपाली चलचित्र बजार बिग्रँदै गएको नेपाल चलचित्र निर्माता समाजका पूर्वअध्यक्ष केपी पाठक बताउँछन् । ‘नेपाली चलचित्रका पोष्टरदेखि कथा, द्वन्द्व र प्रस्तुति सबै परम्परागत ढर्राबाट बाहिर निस्कन सकेका छैनन् । यहाँ चलचित्र निर्माणदेखि प्रदर्शनसम्म मात्र होइन, आफूले बनाएको चलचित्रको आम्दानी उठाउन पनि समस्या छ,’ उनले भने । त्यस्तै व्यावसायिक रूपमा चलचित्र निर्माण नगर्नु, एकै पटक धेरै चलचित्र रिलिज गर्नु, कमजोर मार्केटिङजस्ता कारणले नेपाली फिल्म नचलेको नेपाल चलचित्र सङ्घका अध्यक्ष राजकुमार पोखरेलको भनाइ छ । ‘केबल टीभी तथा मनोरञ्जनका अन्य विकल्प बढ्दै जाँदा नेपाली चलचित्र तथा सङ्गीतको बजार खुम्चिएको हो,’ उनी भन्छन् । नेपाली चलचित्र तथा सङ्गीत क्षेत्रका समस्या समाधानका लागि सरकारले नीतिगत व्यवस्था गर्नु जरुरी भएको विभागअन्तर्गतको प्रतिष्ठान गणना तथा सर्वेक्षण शाखाका निर्देशक अनिल शर्माको भनाइ छ । व्यवसायीहरू पनि आचारसंहिता बनाएर अघि बढेमा अझ राम्रो हुने उनको धारणा छ ।
December 30, 2012 Published in Aarthik Abhiyan Daily
विगत केही वर्षदेखि ओरालो लाग्दै आएको चलचित्र तथा सङ्गीत व्यवसायलाई सबैभन्दा बढी लोडशेडिङले सताएको छ । अध्ययनमा सहभागी ५ सय ३० कम्पनीमध्ये २ सय ५५ ले लोडशेडिङलाई मुख्य समस्याका रूपमा उल्लेख गरेका छन् । गणनामा चलचित्र निर्माण, प्रोडक्शन, वितरण, प्रदर्शनदेखि टेलिभिजन कार्यक्रम निर्माण, विज्ञापन चलचित्र निर्माण, म्युजिक तथा म्युजिक भिडियो रेकर्डिङ र अन्य गरी आठ प्रकारका उद्योग समेटिएका थिए । गणनाअनुसार बजार अभाव र पाइरेसी क्रमशः दोस्रो र तेस्रो समस्याका रूपमा देखिएका छन् । कुल १ सय ८ कम्पनीले बजार अभाव र ७८ ले पाइरेसीलाई समस्या मानेका छन् । त्यसपछि अस्वस्थ प्रतिस्पर्धा, माग तथा दर्शक/स्रोताको कमी, बन्द हडताल, असुरक्षालगायतका समस्या रहेका छन् ।
दक्ष कलाकारको कमी, ढिलो रिलिज, नेपाली चलचित्र राम्रो हुँदैन भत्रे धारणाजस्ता कुराले नेपाली चलचित्रको व्यवसायमा नकारात्मक असर पारेको छ । त्यस्तै चलचित्र, चलचित्र निर्माता र कलाकार आदिको वर्गीकरण नहुनुलाई समस्या मान्ने पनि छन् । चलचित्र प्रदर्शनमा केबल टीभी र आलोपालो प्रणाली (क्यू सिष्टम) मात्र नभई गुण्डागर्दीलाई पनि समस्याका रूपमा उल्लेख गरिएको छ ।
१५ कम्पनीले चलचित्र प्रदर्शनमा गुण्डागर्दी चल्ने गुनासो गरेका छन् । टेलिभिजन तथा विज्ञापन फिल्म निर्माताहरूले मिडियाको दृष्टिकोण सङ्गीत क्षेत्रप्रति नकारात्मक भएको बताएका छन् । पाइरेसीले आक्रान्त सङ्गीत क्षेत्र सीआरबीटी (कलर्स रिङ ब्याक टोन) हाइकिङ, मेमोरी कार्ड तथा पेन ड्राइभको प्रयोगलगायतबाट पनि उत्तिकै पीडित बनेको अध्ययनमा उल्लेख छ ।
उपत्यकाकेन्द्रित बजार, बक्स अफिस प्रणाली लागू नहुनु, लगानी गरी नायक तथा कलाकार बन्नेले कथा तथा अन्य गुणस्तरमा ध्यान नदिनुजस्ता समस्याले नेपाली चलचित्र बजार बिग्रँदै गएको नेपाल चलचित्र निर्माता समाजका पूर्वअध्यक्ष केपी पाठक बताउँछन् । ‘नेपाली चलचित्रका पोष्टरदेखि कथा, द्वन्द्व र प्रस्तुति सबै परम्परागत ढर्राबाट बाहिर निस्कन सकेका छैनन् । यहाँ चलचित्र निर्माणदेखि प्रदर्शनसम्म मात्र होइन, आफूले बनाएको चलचित्रको आम्दानी उठाउन पनि समस्या छ,’ उनले भने । त्यस्तै व्यावसायिक रूपमा चलचित्र निर्माण नगर्नु, एकै पटक धेरै चलचित्र रिलिज गर्नु, कमजोर मार्केटिङजस्ता कारणले नेपाली फिल्म नचलेको नेपाल चलचित्र सङ्घका अध्यक्ष राजकुमार पोखरेलको भनाइ छ । ‘केबल टीभी तथा मनोरञ्जनका अन्य विकल्प बढ्दै जाँदा नेपाली चलचित्र तथा सङ्गीतको बजार खुम्चिएको हो,’ उनी भन्छन् । नेपाली चलचित्र तथा सङ्गीत क्षेत्रका समस्या समाधानका लागि सरकारले नीतिगत व्यवस्था गर्नु जरुरी भएको विभागअन्तर्गतको प्रतिष्ठान गणना तथा सर्वेक्षण शाखाका निर्देशक अनिल शर्माको भनाइ छ । व्यवसायीहरू पनि आचारसंहिता बनाएर अघि बढेमा अझ राम्रो हुने उनको धारणा छ ।
December 30, 2012 Published in Aarthik Abhiyan Daily
No comments:
Post a Comment